Napisanie czegokolwiek o książce, którą omawialiśmy podczas ostatniego spotkania DKK, tak by nie zdradzić zbyt wiele, to naprawdę niełatwe zadanie! Bo jak opowiadać o lekturze, w której osoba narratora jest tak niezwykła, że zdradzenie jej tożsamości odbierze Wam cały element zaskoczenia. Pozwólcie więc, że tym razem w dużym skrócie podzielimy się tym, co zwróciło uwagę naszych klubowiczów, jednak bez głębszej analizy. Przed Państwem zatem Ian McEwan i jego „W skorupce orzecha”. Już sam tytuł naprowadza nas na pewien trop interpretacyjny. Jest to bowiem bezpośrednie odwołanie do „Hamleta” Szekspira. Pamiętacie? W obu dziełach mamy do czynienia z historią znaną i starą jak świat: zdrada małżeńska i zbrodnia. Nasi obaj „Hamleci” pragną pomścić ofiarę, obaj jednak mierzą się z pewnego rodzaju niemocą. Opowieść jest zatem dosyć prosta, ale Kochani, jak opowiedziana! Ian McEwan bardzo misternie układa intrygę, buduje przestrzeń wokół bohaterów, daje nam tyle, ile powinniśmy wiedzieć na temat postaci. Swoją opowieść ukrasił licznymi rozważaniami na temat kondycji świata, polityki, ekonomii, filozofii, sztuki i ludzkiej moralności. A to wszystko podane pięknym, niezwykle elokwentnym językiem! Śmiało możemy uznać, że „W skorupce orzecha” to jedna z ciekawszych pozycji, które mieliśmy okazję omawiać na spotkaniach klubu. Serdecznie polecamy!
